شعر نو

می بوسمت
می بوسمت به گونه ای که زمین جابجا شود
جوری که حقِّ شرابِ لبانت اَدا شود
فریادِ خُفته در سکوتِ جهان، صدا شود
تا عاقبت عشق به خودش مُبتلا شود

به قصاصِ قتلِ هزاران حسِّ

شاعر:علی احمدی

هردم دلم ز بهر شما تنگ میشود
درسینه ام به مثل یک آونگ میشود
دایم درآتش است چوققنوس بینوا
شبهاز ناله اش چو شباهنگ میشود
ازسینه می رودکه رسد بروصال او
سرکش مگربه عقل هماهنگ میشود
ترسم

شاعر:علی اصغر تقی پور تمیجانی

( حقیقتی تلخ و شیرین )
ای عزیزان می نویسم برشما
داستانی از خودم بی ادعا
آن چه می گویم بدانید قصّه نیست
این حکایت سرگذشتی واقعیست
داستانِ من نباشد یک شعار
معجزی از سوی حق شداشکار
درهزارو

شاعر:ماشاءالله پوردامغان اعمی

بشر را بگو؛ خدا را احتیاط !
رعایت کند او نسازد، بساط
بهانه ندیم دست ویروس نحس
نترسیم و تنها کنیم، احتیاط!
***
نباید گذاریم که غالب شود
کووید نوزدهم به ما قالب شود
کند هر کسی ذرّه ای، احتیاط

شاعر:سلیمان بوکانی حیق

درچاله ی افکاروباورهای سیاه خود
باهیزمهای خشک نامهربانی
خرمن ذوق واندیشه سبز انسانها را
به آتش نکشیم...
دنیا دایره ایست ممتد
ورروزی ناگزیری مکافات

شاعر:زهرا نیکخواه دافچاهی

برایت شال می بافم، در ایوان خانه ی خیالی مان،
که پر از شمعدانی های سرخ و نارنجی و سفید است
در جوار درخت خرمالو
در یک عصر بارانی لطیف که بوی چای تازه دم می دهد
برایت شال می بافم منِ

شاعر:ريحانه شعيبي

سرمنشا ٕ هر بود و نبود است علی
دیباچه ی آغاز وجود است علی
منظومه هستی همه ممنون ازاوست
برخیمه افلاک عمود است علی
(

شاعر:سید علی کهنگی(واسع)

در ایل ِ دلم عشق ِ تو اردو زده انگار
: بر لشکر بغداد هلاکو زده انگار!
ویرانه ای ام بی تو که در کنگره ی من
یک فاخته عمریست که کوکو زده انگار
در چاه شبی تارم و در خواب وصالت
این چشم ستاره ست که سوسو

شاعر:میلاد اصغرزاده

به یادت که می افتم
گاه میخندم،
گاه، می گریم
گاه دلتنگ میشوم
جانِ من، مرا
دوست نداشته باش
دلتنگ من نشو
دلتنگی درد است، کشیده ام
زهر است، چشیده ام
غم است، خورده ام
رنج است، برده ام
تو بدون

شاعر:فاطمه مصطفایی

دور چشمان تو گشتم ، نفسم بند آمد
یک کویر از دل چشمت به چشمم آمد
هر چه بودش در این بیت تمامش کردم
نفس عشق به آدینه ی این مرد آمد
باشدش نزد خود دل ، سزاوارش تو
یا که این فکر برای تو ، سزاورش تو

شاعر:جواد احدی

دارد می میرد...
وجدان،وفا،عشق ومحبت...
دل ها لانه ی شهوت،
فکرها درگاه شیطان،
تن ها هیزم دوزخ،
نگاهها تیرهای زهرین...
وحیوان های انسان نمایی که،
باکلاس شده اند...
اینجا خودِ جهنم

شاعر:محسن هروی

سیاهی سایه می انداخت با یک ظلمت بی تاب
کلاغان که به غارت برده بودند بار دنیا را
و ماهی ها که جای باور دریا به ساحل ها شتابان تر
کبوترها پیام جاهلیت را به مقصد می رساندند
و دخترها به جرم إنه ليس

شاعر:صادق الهیاری

به چشمات قسم
کسی جز تو, تو دلم جا نداره
تموم دیوونگی و زندگیم
سهم خنده هاته
دلم تشنه دیدارته
پادشاه قلبم برام دیوونگی کن
عشق اول و آخرم عشق شدیدم
بگو دوسم داری تا منم بگم آره
اگه بگی برم و

شاعر:محمد کیا حبیب زاده

ماه بر تن ِ شب می نگریست
و چشمان ِ من در ماه..!
فراسوی نگاهم شبهی از دور
نگاهم را ربود
و مسخ در خود مرا، به زادگاهش کشاند
کنار رودی،تَرد شده از آب
و
آن دست آتشی ،نعره کشان
وسوسه لب ِ خشکیده رود

شاعر:رضا همایی راد

شاخ های مَجازی را بزرگ نکنیم
علف های هرز را نباید آبیاری کرد
بهمن نوری قاضی

شاعر:بهمن نوری قاضی کند

من را امید دیدن رویش هنوز هست
میدان اگر که گم شده گویش هنوز هست
مردم ز عشق بنده خبر دار می شوند
زین دیده ام که به سویش هنوز هست
گویی که آب برده از این چشمه دختری
گر بنگری به صخره

شاعر:آرمان داوری

هر کسی با خود کشد
یک باور ی ،
باور من
باور تو
باور او ،
می کنیم ما داوری ،
وای از این نا داوری
داوری باشد یکی اندر جهان
داور حق در نهان
میرسد روز عیان
حکم هرکس میدهد
حق مان بر کف نهد

شاعر:رضا شاه شرقی

جانم آیینه ی دماوند است
بر سرم سایه‌ی رقیبى نيست
سينه ام آشيانه ى سيمرغ
قاف، افسانه ى غریبی نيست
سايه ام روى ابر مى افتد
ميزبان عقاب و شاهينم
قله ام خوانِ اقتدار من است
زاغ وخفاش را نصیبى

شاعر:غزل آرامش

یک نفر همراه من است !
هر سپیده صبح ،
با گشودن این چشم های خواب آلود ...
هر شب ،
در گو‌شه تخت نشسته روبرویم !
با نگاهی سرد ،
خیره بر این چشم های نم آلود ...
تن پوشش ،
هر روز تیره و تکراری چو من !
هر

شاعر:محمد رضا ذبیحی دان

منم همان عاقلی که گاه دیوانه میشود...
و یا دیوانه ای که گاه عاقل میشود...
و یا احمقی که با جنونی منطقی تو را دوست دارد...
کدام اشتباه است؟
جنون؟ یا عقلانیت؟
جنونِ منطقی ام در دوست داشتنت
یا

شاعر:مبین قربانی